بررسی و مقایسه اثرات ضد باکتریایی عصاره الکلی برگ، گل و ریشه آویشن شیرازی بر روی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین

مقدمه: به دلیل مقاومت روزافزون باکتری های بیماری زا به آنتی بیوتیک های رایج و نسل جدید محققین در پی یافتن عوامل ضد میکروبی با منشای گیاهی به عنوان داروهای جایگزین می باشند. آویشن شیرازی جزء خانواده نعناییان و دارای خواص ضد میکروبی می باشد. هدف: این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه اثرات بازدارندگی عصاره های الکلی برگ، گل و ریشه گیاه آویشن شیرازی بر روی رشد استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (mrsa) انجام شد. روش بررسی: برگ های جوان، گل و ریشه گیاه پس از خشک شدن به طور جداگانه به میزان 50 گرم به ارلن های حاوی 250 میلی لیتر هیدرواتانول 85 درجه و آب مقطر اضافه شد. سپس عصاره ها به روش تقطیر در خلاء استخراج شدند. خواص ضد باکتریایی عصاره ها ابتدا به روش رقت سازی در لوله تعیین و سپس وزن خشک عصاره ها در هر میلی لیتر محاسبه و حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی آن ها به دست آمد. به منظور شناسایی مواد موثره ضد باکتریایی عصاره های الکلی از روش کروماتوگرافی لایه نازک استفاده شد. نتایج: غلظت های 031/3 و 062/6 mg/ml عصاره الکلی برگ ها، غلظت های 687/5 و 375/11 mg/ml عصاره الکلی گل و غلظت های 437/5 و 875/10 mg/ml عصاره الکلی ریشه آویشن به ترتیب قادر به مهار و کشتن هر سه سویه استاندارد و بالینی بودند و از این لحاظ تفاوتی ما بین سویه ها مشاهده نشد. آنالیز کروماتوگرام ها در روش tlc نشان داد که تیمول و کارواکرول جزء ترکیبات اصلی گیاه آویشن شیرازی می باشند. نتیجه گیری: اگر چه کاربرد بالینی عصاره ها و اسانس های گیاهی به دلیل عوارض جانبی کمتر نسبت به عوامل درمانی رایج، با ارزش به نظر می رسد، اما جهت کاربرد بالینی عصاره های الکلی آویشن شیرازی باید تحقیقات بیشتری در زمینه مکانیسم عمل ترکیبات موثر این گیاه بر روی عوامل میکروبی انجام شود.